اين مطالعه با هدف تحليل ادراک دانش آموزان از ويژگي ها و کنش هاي معلمان مقطع ابتدايي که بر ارتباط معلم- دانش آموز اثر مي گذارد، انجام شده است. اين پژوهش در چارچوب روش تحقيق کيفي و طرح پديدارشناسي به توصيف عميق اين ويژگي ها پرداخته است. شرکت کنندگان اين پژوهش شامل 99 دانش آموز مقطع ابتدايي کلاس دوم تا ششم (66 دختر و 33 پسر) بودند که از دبستان هاي مقطع ابتدايي شهر شيراز انتخاب شدند و در مصاحبه هاي نيمه ساختاريافتة شفاهي و يا پرسش هاي تعاملي کتبي شرکت نمودند. بر مبناي يافته هاي اين مطالعه، حمايت از خودمختاري در مقابل کنترل کنندگي، شايستگي، تقويت اهداف تبحري دانش آموز، مراقبت، علاقه و مشارکت، اعتماد متقابل و حمايت از ساختار کلاس مضامين اصلي ويژگي ها و کنش هايي است که از نظر دانشآموز مقطع ابتدايي بر ارتباط معلم-دانش آموز اثر مي گذارد. توجه و کاربست عوامل موثر بر ارتباط معلم- دانش آموز در طرح هاي مداخله اي تربيت معلم که مي تواند متضمن بهبود پيامدهاي اساسي زندگي بالندة دانش آموز در مدرسه باشد، در پايان مورد بحث قرار گرفته است.

هدف پژوهش حاضر تعيين نقش واسطه اي سبک عشق ورزي در رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي با رضايت زناشويي در افراد متأهل شهر مشهد بود. اين پژوهش از نوع همبستگي و 344 زن و مرد متأهل به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ، مقياس نگرش هاي عشق و سياهة شخصيت NEO-FFI را تکميل نمودند. داده ها با استفاده از همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون سلسله مراتبي و تحليل مسير و از طريق نرم افزارهاي SPSS و AMOS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد که بين ويژگي هاي شخصيتي و نيز سبک عشق ورزي شاعرانه، بازيگرانه، دوستانه، منطقي و الهي با رضايت زناشويي همبستگي معناداري وجود دارد (0/01> p ). نتايج رگرسيون نيز حاکي از آن بود که سبک شاعرانه، روان آزرده خويي، سبک منطقي، سبک بازيگرانه، توافق پذيري و برون گرايي 34 درصد واريانس رضايت زناشويي را تبيين مي کنند. همچنين، سبک هاي عشق ورزي شاعرانه، منطقي و بازيگرانه در مسير روان آزردگي گرايي و برون گرايي به رضايت زناشويي، نقش واسطه اي نشان داد (0/05>p). براساس يافته هاي تحقيق، رضايت اززندگي زناشويي تحت تأثير سبک هاي عشق ورزي و ويژگي هاي شخصيتي قرار دارد.

هدف پژوهش حاضر تعيين تفاوت بين تاب آوري و راهبردهاي مقابله با تنيدگي بين داوطلبان شرکت در جنگ ضد داعش و سربازان است. روش پژوهش توصيفي و از نوع علي- مقايسه اي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر تمامي داوطلبان و سربازان کُرد در هر سه استان حلپچه، سليماني و اربيل اقليم کردستان عراق بودند که در جنگ ضد داعش شرکت کرده بودند. نمونه اين پژوهش باروش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از مقياس تاب آوري کانر و ديويدسون و سياهة راهبردهاي مقابله با تنيدگي اندلر و پارکر داده ها جمع آوري شدند و با روش هاي آماري آزمون تحليل واريانس چند متغييره تحليل شدند. يافته هاي اين پژوهش نشان داد از نظر تابآوري تفاوت بين داوطلبان و سربازان وجود نداشت، اما در مقياس راهبردهاي مقابله با تنيدگي در داوطلبان و سربازان تفاوت معنادار يافت شد. از لحاظ سبک مسئله مدار و سبک اجتنابي تفاوت معنا دار بود. بنابراين نتيجه ميشود از نظر مقابله اي هيجان مدار تفاوت وجود ندارد. يافته هاى اصلي اين پژوهش مؤيد آن است كه برگزاري دوره هاي آموزشي ويژه جهت بالابردن تاب آوري و کمک به داوطلبان و سربازان براي کاهش تنيدگي جنگ توصيه مي گردد.

هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش بدرفتاري هاي عاطفي دوران کودکي در پيش بيني پرخاشگري بزرگسالي با واسطه گري صفات مرضي شخصيت بود. اين پژوهش در چارچوب طرح همبستگي (توصيفي) است و جامعه آماري آن شامل تمام افراد بين 18 تا 50 سال بود. نمونة پژوهش حاضر 266 نفر بودند که به صورت در دسترس انتخاب گرديد. آزمودني ها، پرسشنامه هاي پرخاشگري باس- پري، پرسشنامه شخصيت براساس DSM-5 (PID-5) و تجارب دورة زندگي را به صورت داوطلبانه تکميل کردند. نتايج نشان دهندة اثر مستقيم ترکيب متغيرهاي بدرفتاريهاي عاطفي بر ترکيب متغيرهاي صفات مرضي 0/22، اثر مستقيم ترکيب متغيرهاي بدرفتاريهاي عاطفي بر پرخاشگري 0/24 و اثر مستقيم ترکيب متغيرهاي صفات مرضي بر پرخاشگري 0/64 بود. براساس آزمون تي مسيرهاي غيرمستقيم مدل معنادار ميباشد و اين حاکي از معني داري نقش واسطه اي صفات مرضي در ارتباط بين بدرفتاري هاي عاطفي دوران کودکي و پرخاشگري بزرگسالي است. از يافته هاي اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت که مدل علي نقش ميانجي صفات مرضي شخصيت در رابطه ميان بدرفتاري هاي عاطفي دوران کودکي با پرخاشگري دوران بزرگسالي تأييد مي شود.

پژوهش حاضر با هدف مقايسة اثربخشي رواندرمانگري مثبتنگر گروهي و رواننمايشگري بر نگرش معنوي در زنان مبتلا به درد مزمن صورت پذيرفت. روش پژوهش شبه آزمايشي و جامعة آماري شامل کلية زنان داراي درد مزمن مراجعه کننده به کلينيکِ پارس رويالِ شهر تهران بود که از ميان آنها 45 مراجعه کننده با روش نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونة آماري برگزيده شده و به سه گروه 15 نفري تقسيم شدند. ابزار پژوهش شامل مقياس نگرش معنوي، پروتوکل روان درمانگري گروهي مثبت نگر و بستة درمانگري روان نمايشگري ميشد، و از روش آماري تحليل کوواريانس نيز براي تحليل داده ها بهره گرفته شد. يافته هاي پژوهش نشانگر اثرگذاري بيشتر روان درمانگري مثبت نگر گروهي نسبت به روان نمايشگري بر نگرش معنوي زنان مبتلا به درد مزمن بود (p<0/01). بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش، روان درمانگري مثبت نگر گروهي نسبت به روان نمايشگري مداخلة تاثيرگذارتري براي تقويت نگرش معنوي زنان مبتلا به درد مزمن در راستاي استفاده از راهکارهاي سازگارانه براي مقابله با رنج درد مزمن و در نتيجه بهبود کيفيت زندگي آنان مي باشد.

هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش کمالگرايي و مثبت انديشي والدين در پيش بيني مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان مقطع ابتدايي بود. روش پژوهش توصيفي- همبستگي (از نوع رگرسيون) بود. جامعة آماري پژوهش شامل کلية دانش آموزان مقطع ابتدايي بودند که در سال تحصيلي 94-1393، در مدارس ابتدايي شهرستان قائم شهر مشغول به تحصيل بودند. از بين اين جامعه، نمونه اي به حجم 377 نفر؛ با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شده و داده هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامه چندگانه کمال گرايي هويت و فلت، پرسش نامة مثبت انديشي اينگرام و وينسکي و پرسشنامه درجه بندي مهارت هاي اجتماعي ماتسون و همکاران جمع آوري شد. به منظور تجزيه وتحليل داده ها، از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين كمال گرايي و مثبت انديشي والدين با مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان مقطع ابتدايي شهرستان قائمشهر رابطه وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد که کمال گرايي و مثبت انديشي با تبيين 31 درصد از واريانس نمرة کل مهارت هاي اجتماعي، قابليت پيش بيني متغير ملاک را دارند. اين يافته ها ضرورت توجه جدي برنامه ريزان، مشاوران و مسئولين امر را به امر مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان نشان مي دهد.

هدف پژوهش حاضر تعيين نقش واسطهگري خودتنظيمي تحصيلي در ارتباط بين اميد به تحصيل و ابعاد رويکرد به يادگيري بود. جامعة آماري پژوهش حاضر تمام دانش آموزان متوسطه دوم منطقه ششده و قره بلاغ بودند که در سال تحصيلي 96-95 مشغول به تحصيل بودند. شرکت کنندگان پژوهش 348 نفر از دانش آموزان دختر (223) و پسر ( 125) بودند که به شيوه نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي خودتنظيمي تحصيلي (بوفارد و همکاران، 1995)، پرسشنامه اميد به تحصيل (خرمائي و کمري، 1396) و مقياس رويکرد به يادگيري (اليوت و همکاران، 1999) پاسخ دادند. به منظور پاسخگويي به فرضيه هاي پژوهش از مدل يابي معادلات ساختاري و نرم افزار AMOS 22 استفاده شد. نتايج نشان داد که اميد به تحصيل هم به صورت مستقيم و هم به طور غيرمستقيم و از طريق خودتنظيمي تحصيلي، پيش بيني کنندة رويکرد به يادگيري بود. در مجموع، نتايج پژوهش حاضر بيانگر اهميت و نقش متغير اميد به تحصيل در افزايش خودتنظيمي تحصيلي و افزايش رويکردهاي انطباقي است. با توجه به نقش سازگارانه اميد به تحصيل ضروري است که متوليان تعليم و تربيت به آموزش اينگونه توانمندي ها به دانش آموزان توجه ويژه داشته باشند. همچنين افزايش نگرش منفي نسبت به تحصيل و کاهش انتظار مثبت نسبت به تحصيل در جامعة کنوني نيز ضرورت پرداختن و آموزش توانمندي هايي همچون اميد را دوچندان مي سازد.

تشکيل مجمع عمومي و انتخابات انجمن ايراني روانشناسي / تعيين سمت هاي هيئت مديره جديد انجمن ايراني روانشناسي / مقالات دريافتي مجله در طول بيست و سه سال

معرفی سه کتاب: 1- اختلالات شخصیت بر اساس DSM-5 و الگوی ابعادی / نوشته: کارول برمن/ ترجمة: آزاده محولاتی، دکتر علی فتحی آشتیانی / انتشارات بعثت، 2- مزیت های حافظة کاری/ مؤلفان: تریسی و راس الووی / مترجم: دکتر ندا نظربلند، فرزانه مظفری نژاد / انتشارات رشد فرهنگ، 3- اصول مشاورة بالینی سلامت روان - درآمدی بر این حرفه / مؤلف: مارک اس. گریک / ترجمه: دکتر جهانبخش صادقی / انتشارات سمت.