اين مطالعه با هدف تحليل ادراک دانش آموزان از ويژگي ها و کنش هاي معلمان مقطع ابتدايي که بر ارتباط معلم- دانش آموز اثر مي گذارد، انجام شده است. اين پژوهش در چارچوب روش تحقيق کيفي و طرح پديدارشناسي به توصيف عميق اين ويژگي ها پرداخته است. شرکت کنندگان اين پژوهش شامل 99 دانش آموز مقطع ابتدايي کلاس دوم تا ششم (66 دختر و 33 پسر) بودند که از دبستان هاي مقطع ابتدايي شهر شيراز انتخاب شدند و در مصاحبه هاي نيمه ساختاريافتة شفاهي و يا پرسش هاي تعاملي کتبي شرکت نمودند. بر مبناي يافته هاي اين مطالعه، حمايت از خودمختاري در مقابل کنترل کنندگي، شايستگي، تقويت اهداف تبحري دانش آموز، مراقبت، علاقه و مشارکت، اعتماد متقابل و حمايت از ساختار کلاس مضامين اصلي ويژگي ها و کنش هايي است که از نظر دانشآموز مقطع ابتدايي بر ارتباط معلم-دانش آموز اثر مي گذارد. توجه و کاربست عوامل موثر بر ارتباط معلم- دانش آموز در طرح هاي مداخله اي تربيت معلم که مي تواند متضمن بهبود پيامدهاي اساسي زندگي بالندة دانش آموز در مدرسه باشد، در پايان مورد بحث قرار گرفته است.

هدف پژوهش حاضر تعيين نقش واسطه اي سبک عشق ورزي در رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي با رضايت زناشويي در افراد متأهل شهر مشهد بود. اين پژوهش از نوع همبستگي و 344 زن و مرد متأهل به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ، مقياس نگرش هاي عشق و سياهة شخصيت NEO-FFI را تکميل نمودند. داده ها با استفاده از همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون سلسله مراتبي و تحليل مسير و از طريق نرم افزارهاي SPSS و AMOS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد که بين ويژگي هاي شخصيتي و نيز سبک عشق ورزي شاعرانه، بازيگرانه، دوستانه، منطقي و الهي با رضايت زناشويي همبستگي معناداري وجود دارد (0/01> p ). نتايج رگرسيون نيز حاکي از آن بود که سبک شاعرانه، روان آزرده خويي، سبک منطقي، سبک بازيگرانه، توافق پذيري و برون گرايي 34 درصد واريانس رضايت زناشويي را تبيين مي کنند. همچنين، سبک هاي عشق ورزي شاعرانه، منطقي و بازيگرانه در مسير روان آزردگي گرايي و برون گرايي به رضايت زناشويي، نقش واسطه اي نشان داد (0/05>p). براساس يافته هاي تحقيق، رضايت اززندگي زناشويي تحت تأثير سبک هاي عشق ورزي و ويژگي هاي شخصيتي قرار دارد.

هدف پژوهش حاضر تعيين تفاوت بين تاب آوري و راهبردهاي مقابله با تنيدگي بين داوطلبان شرکت در جنگ ضد داعش و سربازان است. روش پژوهش توصيفي و از نوع علي- مقايسه اي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر تمامي داوطلبان و سربازان کُرد در هر سه استان حلپچه، سليماني و اربيل اقليم کردستان عراق بودند که در جنگ ضد داعش شرکت کرده بودند. نمونه اين پژوهش باروش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از مقياس تاب آوري کانر و ديويدسون و سياهة راهبردهاي مقابله با تنيدگي اندلر و پارکر داده ها جمع آوري شدند و با روش هاي آماري آزمون تحليل واريانس چند متغييره تحليل شدند. يافته هاي اين پژوهش نشان داد از نظر تابآوري تفاوت بين داوطلبان و سربازان وجود نداشت، اما در مقياس راهبردهاي مقابله با تنيدگي در داوطلبان و سربازان تفاوت معنادار يافت شد. از لحاظ سبک مسئله مدار و سبک اجتنابي تفاوت معنا دار بود. بنابراين نتيجه ميشود از نظر مقابله اي هيجان مدار تفاوت وجود ندارد. يافته هاى اصلي اين پژوهش مؤيد آن است كه برگزاري دوره هاي آموزشي ويژه جهت بالابردن تاب آوري و کمک به داوطلبان و سربازان براي کاهش تنيدگي جنگ توصيه مي گردد.