پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی است و با هدف تعیین نقش واسطهای حمایت اجتماعی ادراکشده در رابطه بین ناگویی هیجانی و گرایش به رفتارهای پرخطر در دختران دانشجوی مقطع کارشناسی یکی از دانشگاههای شهر قم اجرا شد. 470 دانشجو در دو مرحله با استفاده از روش نمونهگیری تص چکیده کامل
پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی است و با هدف تعیین نقش واسطهای حمایت اجتماعی ادراکشده در رابطه بین ناگویی هیجانی و گرایش به رفتارهای پرخطر در دختران دانشجوی مقطع کارشناسی یکی از دانشگاههای شهر قم اجرا شد. 470 دانشجو در دو مرحله با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای و خوشهای انتخاب شدند و مقیاس حمایت اجتماعی ادراکشدۀ چندبُعدی (MSPSS)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو-20 (TAS-20)، و مقیاس خطرپذیري نوجوانان ایرانی (IARS) را تکمیل کردند. تحلیل دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از نرمافزارهای SPSS 22 وLisrel 8/72 انجام شد. طبق نتایج، حمایت اجتماعی ادراکشده با رفتارهای پرخطر، همبستگی منفی معنادار و ناگویی هیجانی با رفتارهای پرخطر، همبستگی مثبت معنادار دارد. تحلیل مسیر نشان داد حمایت اجتماعی ادارکشده، نقش واسطهای در رابطۀ بین ناگویی هیجانی و گرایش به رفتارهای پرخطر دارد. میتوان از این یافتهها جهت شناسایی افراد در معرض خطر استفاده کرد و از طریق تقویت هوش هیجانی و مهارتهای ارتباطی و اجتماعی، همچنین، با تقویت حمایت اجتماعی در افراد مبتلا به ناگویی هیجانی، گرایش به رفتارهاي پرخطر را کاهش داد.
پرونده مقاله