پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطة سبک های دلبستگی (ایمن و ناایمن) و بهزیستی روانشناختی با نقش واسطه ای انعطاف پذیری شناختی انجام شد. نوع مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی بود. شرکت کنندگان 272 نفر از دانشجویان کارشناسی (دختر و پسر) دانشگاه شیراز بودند که به روش تصادفی خوشه ای چ چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطة سبک های دلبستگی (ایمن و ناایمن) و بهزیستی روانشناختی با نقش واسطه ای انعطاف پذیری شناختی انجام شد. نوع مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی بود. شرکت کنندگان 272 نفر از دانشجویان کارشناسی (دختر و پسر) دانشگاه شیراز بودند که به روش تصادفی خوشه ای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش، مقیاس دلبستگی کولینز و رید (1996)، مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1989) و سیاهة انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) بودند. داده هاي به دست آمده با روش های ضريب همبستگي پيرسون و تحلیل مسير و با استفاده از نرمافزارهاي SPSS 20 و Amos 22 مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. نتايج به دست آمده نشان داد كه مدل پیشنهادی محقق با داده های این پژوهش، برازش مناسبی دارد و بين دلبستگي ايمن با بهزيستي روانشناختي، رابطة مثبت و معنادار و بين سبك دلبستگي ناايمن (اضطرابي، اجتنابي) با بهزيستي روانشناختي رابطة منفی و معنادار وجود دارد. همچنین سبک دلبستگی با واسطه گری انعطاف پذیری شناختی، بهزیستی روانشناختی را به صورت غیرمستقیم و به نحو قویتر از مسیر مستقیم، پیش بینی نمود. نتايج پژوهش حاضر مؤيد اين است كه هرچه افراد با دلبستگی ایمن، انعطاف پذیری شناختی بیشتری داشته باشند، بهزيستي روانشناختي بالاتری را تجربه میکنند.
پرونده مقاله