رابطه اهداف پيشرفت با خودپندارهتحصيلي: نقش واسطه گري كمالگرايي دانشآموزان
محورهای موضوعی : روانشناسی
مريم ستوده اصل
1
,
محمدعلی محمدی فر
2
*
1 - گروه روانشناسی و تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
2 - گروه روانشناسی و تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه علّی بین اهداف پيشرفت و خودپندارهتحصيلي و نقش ميانجي كمالگرايي مثبت صورت گرفت. روش پژوهش توصیفی- همبستگی (مدل معادلات ساختاری) و شرکتکنندگان دانشآموزان دختر متوسطه اول سمنان در سال تحصیلی 1400-1401 بودند. نمونه مورد نظر شامل 300 نفر از که با روش نمونهگیری خوشهايتصادفي يكمرحله اي انتخاب شدند. به منظور اندازهگیری متغیرهای پژوهش، از پرسشنامههای اهداف پيشرفت ميدگلي(1997)، خودپنداره تحصيلي توسط دكتر دلاور(1372) ، كمالگرايي توسط هويت و فلت(1991) استفاده گرديد. برای ارزیابی مدل پیشنهادی از نرمافزار ايموس و روش تحلیلمسیر استفاده شد. یافتهها نشان داد با توجه به مقادیر شاخصهای بدستآمده، اهداف پيشرفت ،كمالگرايي به صورت مثبت ميزان خودپنداره تحصيلي دانشآموزان را پیشبینی میکنند و با روش بوت استروپ رابطه غير مستقيم(0.05P<) نيز بررسي شد. مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (0.94GFI: ) همچنین اثر مستقیم و غیرمستقیم اهداف پيشرفت بر خودپنداره تحصیلی دانشآموزان مورد تاييد قرارگرفت (0.05P<). بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده ، افزایش و تقويت در اهداف پيشرفت و كمالگرايي مثبت در دانشآموزان ميتواند روي خودپنداره تحصيلي موثر باشد.
The present study was conducted with the aim of explaining the causal relationship between motivation for progress and academic self-concept with the level of academic engagement and the mediating role of perfectionism. The participants included 300 first high school students of Semnan in the academic year 1400-1401, who were selected by random cluster sampling method. In order to measure the variables of the research, the questionnaires of Hermans progress motivation, Dr. Delaware's academic self-concept, Rio's academic conflict, identity perfectionism and Felt were used. Imus software and path analysis method were used to evaluate the proposed model. The findings showed that according to the values of the indicators obtained, progress motivation, academic self-concept, and perfectionism positively predict the level of students' academic engagement. Therefore, according to the obtained results, it indicates that increasing and strengthening the level of self-concept and positive coma, as well as creating the motivation for progress in students can increase the academic engagement of students, and there is a positive relationship between the motivation for progress and academic engagement, also the results indicate the relationship There was a positive relationship between academic self-concept and academic engagement.